Het versnellen van de woningbouw is al jaren een hersenkraker voor gemeentes. De woningtekorten zijn nijpend en door de stijgende huizenprijzen haken mensen noodgedwongen af van de koopmarkt. Het einde van deze problemen lijkt dan ook nog niet in zicht. De woningmarkt zit op slot en de bouw van nieuwe woningen wordt extra belemmerd door steeds hogere kwalitatieve eisen en politieke dilemma’s zoals de stikstof problematiek. De afgelopen jaren is daarom hard nagedacht over de vraag hoe de woningbouwproductie kan worden versneld. Zo is er veel aandacht voor het eenvoudiger en sneller maken van selectieprocedures. Dit resulteerde onder andere in de opkomst van partnerselecties. Selectieprocedures gaan echter uit van een eerste initiatief vanuit de gemeente: zij hebben een stuk grond waar zij een ontwikkeling mogelijk willen maken. Maar wat gebeurt er als het initiatief vanuit de markt komt in de vorm van een ‘Unsolicited Proposal’? Hoe gaat u daar als gemeente effectief mee om?